.
Σήμερα, δεν ξέρω πια.
Δεν ξέρω πια τίποτα.
Δεν ξέρω αν είμαι και ποιος είμαι
Δεν ξέρω αν ζω η αν πέθανα
Δεν ξέρω αν αγαπώ ή αν αδιαφορώ
Δεν ξερώ αν έχω παρόν και αν έχω μέλλον
Δεν ξέρω αν υπάρχω η αν με φαντάζομαι
Δεν ξέρω αν έχω όνειρα η μόνο αναμνήσεις
Δεν ξέρω αν θέλω πια να είμαι ξύπνιος
Δεν ξερώ αν θέλω πια να θυμηθώ
Ξέρω μόνο ότι είμαι κουρασμένος
Ξερώ μόνο ότι είμαι πεινασμένος
Ξέρω μόνο ότι είμαι νυσταγμένος
Ξέρω μόνο ότι θέλω να κοιμηθώ
Αλλά ποιον ύπνο ... δεν ξέρω.
Ξέρω ότι δεν θέλω ποια , ότι δεν μπορώ πια
να αποφασίσω ποιο δρόμο να πάρω στην ζωή μου
Ξέρω ότι δεν έχω πολλές επιλογές μπροστά μου πια
για το που και πως θα συνεχίσω στην ζωή μου.
Μικρή μου κουράστηκα
Τα έπαιξα ,
Τα έφτυσα,
Τα είδα όλα ,
Και άλλα τόσα,
Δεν ξέρω αν ζητάω την ζωή ή το θάνατο
Δεν ξέρω αν το ζητάω σε σένα ή σε άλλον.
Ξέρω ότι δεν μπορώ να αποφασίσω τώρα.
Ξέρω ότι ακόμα δεν έφτασε η ώρα.
Ξέρω ότι πρέπει να βρω το κουράγιο
Να μου δώσω το ένα η το άλλο…..
.
Κυριακή 22 Ιουνίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
πέφτουμε...
και ξανασηκωνόμαστε!
...ήδη μου έχεις λείψει πάντως!
Καλό σου απόγευμα. :-)
Δημοσίευση σχολίου