Εισαγγελέα μόν αμούρ …

.

Νόμιζα ότι είχα μεγαλώσει πια . Σε λίγους μήνες θα έπαιρνα και το πτυχίο μου .
Πτυχιούχος νομικής λοιπόν ‘σε λίγους μήνες’ και με πολύ περηφάνια έλεγα, και εμπειρικός γυναικολόγος.

Στις σπουδές μου δεν μπορώ να πω ότι ζορίστηκα ιδιαίτερα .
Μου έφτανε να περνάω τα μαθήματα και ….. κυρίως, να περνάω καλά.
Και είναι αλήθεια … πέρασα καλά. … Πολύ καλά θα έλεγα.

Όμως σε ένα μήνα οι πτυχιακές ήθελαν λίγο διάβασμα.
Έτσι από της 12 το βράδυ και μετά διάβαζα.
Το διάβασμα τις μικρές ώρες είναι πιο αποδοτικό, έλεγα, γιατί οι τουρίστριες στην Αθήνα , αφού γλεντήσουν λίγο τις μεγάλες ώρες είναι η τάπα στο μεθύσι η στην αγκάλη του Μορφέα.
Άρα μη χρησιμοποιήσιμες και επομένως …… πάμε για διάβασα. ….

Ένα διπλό φραπέ λοιπόν δίπλα μου και σταυροπόδι πάνω στην πράσινη πολυθρόνα, δίπλα από το διάπλατα ανοιχτό παράθυρο και με ένα προβολέα αντί για πορτατίφ, να φωτίζει πίσω από την πλάτη μου το βιβλίο, άρχιζα κάθε βράδυ , να διαβάζω.

Έτσι λοιπόν και σήμερα αφού πρώτα είδα ένα Γουέστερν στον κινηματογράφο 9 με 10,30
καλοκαιρινό ωράριο βλέπεις, και αφού στη συνέχεια ήπια τον καφέ μου στον Κήπο του Μουσείου, γύρισα σπίτι για την κύρια, … αλλά άχαρη κατ΄εμε, …. απασχόληση μου το διάβασμα.

Πριν καθίσω στην πολυθρόνα μου όμως πρόσεξα ότι, ασυνήθιστο μέχρι σήμερα, το φως στο απέναντι διαμέρισμα παρουσίαζε μια έντονη αστάθεια, θα έλεγα.
Άναβε και έσβηνε σε ένα παράξενο ρυθμό και κυρίως, κάποιες μορφές έβγαιναν στο απέναντι μπαλκόνι , σαν σκιές την ώρα που το φως έσβηνε.
Εξαφανιζόντουσαν όμως πάντα , πριν το φως ξανανάψει. Μέχρι που ω !!! θαύμα , όταν το φως ξανάναψε η σκιά δεν πρόλαβε η δεν θέλησε να προλάβει να κρυφτεί.

Διαπίστωσα με θαυμασμό, λοιπόν, ότι στο απέναντι διαμέρισμα είχα δυο νεαρές γειτόνισσες και ότι τουλάχιστον η μια από αυτές, αυτή που δεν πρόλαβε να κρυφτεί δεν ήταν καθόλου μα καθόλου άσχημη.
Πάει μεγάλε. σκέφτηκα … Την κάτσαμε τη βάρκα ….
Με τις ημίγυμνες Δρυίδες να σε φωνάζουν από τη μια και τον Μορφέα από την άλλη. Δεν σε βλέπω να την βγάζεις ως το πρωί. Και είναι αλήθεια ότι διάβαζα τότε ως τις ,,,8 το πρωί.

Το παιγνίδι όμως αυτό σταμάτησε γρήγορα και έτσι σώθηκε η βραδιά μου.
Δηλαδή σχεδόν γιατί η συγκέντρωση δεν ήταν πια στο μάξιμουμ και οι ιδέες χόρευαν στο μυαλό μου .
Την επόμενη μέρα αποφάσισα λοιπόν να μην βγω και να αρχίσω διάβασμα από νωρίς .
Έτσι γύρο στις 10 ήμουν ήδη εγκατεστημένος στην πολυθρόνα μου, και …. πολύ λίγο μετά τα απέναντι φώτα άρχισαν ξανά να παιγνιδίζουν.
Δεν είχα πέσει έξω. Οι Δρυίδες μου είχαν ξανάρθει . Ήταν εκεί απέναντι μου και περίμεναν.
Τα πάντα μπορούσαν τώρα να συμβούν, όλα ήταν ανοικτά, όλες οι προοπτικές στο τραπέζι , δηλαδή στην πολυθρόνα μου γιατί τραπέζι δεν είχα.
Σήκωσα το χέρι μου και έπιασα το διακόπτη του προβολέα-πορτατίφ πάνω από το κεφάλι μου .
Άρχισα να αναβοσβήνω και εγώ το φως στον ίδιο ρυθμό . ….
Εντάξει συνεννοηθήκαμε….
Κατάλαβαν ότι είχα παρακολουθήσει όλο το σενάριο και ήμουν πρόθυμος να παίξω και εγώ έναν από τους ρόλους των πρωταγωνιστών.
Έσβησα το φως , πείρα στα χέρια μου ένα μικρό φακό που είχα στο κομοδίνο μου, και βγήκα στο μπαλκόνι….
Με ανάματα του φακού και με σχέδια των χεριών μου έδωσα το νούμερο του τηλεφώνου μου στην όμορφη γειτόνισσα.
Σε μια από τις δυο, γιατί όπως έδειχναν τα πράγματα είχαν ήδη αποφασίσει μεταξύ τους ποια θα έπαιζε το ρόλο της πρωταγωνίστριας.
Μερικά λεπτά αργότερα το τηλέφωνο μου χτύπησε , το ίδιο τρελά με την καρδιά μου, νομίζω.
Το σήκωσα και από την άλλη μεριά, μια πολλά υποσχόμενη φωνή απάντησε στο δικό μου παρακαλωωω ……

Μερικές ημέρες αργότερα είχαμε το πρώτο μας ραντεβού.
Μπροστά στην πόρτα της πολυκατοικίας μου, την περίμενα στις 8 μέσα στο αυτοκίνητο.
Όνειρα , … σχέδια, …. Σενάρια , … είχα κάνει πολλά στο μυαλό μου.

Αρχικά θα πηγαίναμε κάπου για φαΐ. Στα 7 αδέλφια , ας πούμε στην πλάκα. Ωραίο φαΐ, ωραίο περιβάλλων , και το κατάστημα γνωστό. ….
Μετά υπολόγιζα κάπου για χορό …. Έτσι για να ζεστάνουμε την ατμόσφαιρα . Να βρεθούμε λίγο πιο κοντά, τέλος πάντων. …. Στην Αθηναία στον ιππόδρομο, ας πούμε, η αλλιώς στο υπόγειο που τραγουδάνε οι Φορμινξ στην πλατεία Αμερικής. … Εκτός αν την πάω Αρχιτεκτονική στην πανεπιστημίου . Και φαΐ και χορός συγχρόνως. Και ωραίο περιβάλλον και ραφιναρισμένος κόσμος.

Όταν ξαφνικά η πόρτα του συνοδηγού άνοιξε, τα είδα όλα και αλλά τόσα.
Η καρδιά μου χτυπούσε τρελά ήταν έτοιμη να σπάσει .
Όλα μου τα σχέδια είχαν γκρεμιστεί και δίπλα μου καθότανε ο νόμος 4.000 ….
Πάνε τα μαλάκια μου σκέφτηκα . … Θα με κουρέψουν γουλί. … Θα με πάνε μέσα για τεντιμποϊσμό,… για αποπλάνηση ανηλίκου.
Γιατί το ανήλικο που καθόταν πλάι μου ήταν δεν ήταν 14 ετών….
Όλα ανατρέπονται λοιπόν ….. Φύγαμε για το σπίτι της Ραφήνας .
Εκεί στο βουνό μπορεί να μην μας δουν.
Μπορεί να γλιτώσω τον εισαγγελέα .

Εισαγγελέα μόν αμούρ ………

Πάντως η βράδια αυτή στη Ραφήνα δεν με απογοήτευσε.
Σημάδεψε τη ζωή μου και ….
συνεχίζει να την σημαδεύει μέχρι σήμερα.

.