Τετάρτη 4 Ιουνίου 2008

ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Θα σε πάω να κάνουμε ανάσταση σε ένα μέρος φανταστικό .
Κάπου τόσο όμορφα που δεν θα το ξεχάσεις ποτέ, μου είπες.

Μέσα στη μέση της πλατείας, χωμένοι μέσα στο κόσμο, ήταν νομίζω η πρώτη φορά,
τα τελευταία 30 χρόνια, που μου κρατούσες το χέρι.

Είναι αλήθεια ότι την μαγειρίτσα σε κρέπα δεν θα την ξεχάσω ποτέ μου.

Κι ύστερα δύο περιστέρια πέταξαν τρομαγμένα στον ουρανό.

Αλήθεια πόσα χρόνια ζουν τα περιστέρια ?

.

Δεν υπάρχουν σχόλια: