ΣΕ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ

Ποιος μπορεί να μου κρατήσει το χέρι και να δώσει οδό στα βήματά μου;
Ποιος μπορεί να ξεκλειδώσει το αμπάρι της ψυχής μου και να αναλάβει όλα τα θαμμένα μυστικά μου;
Ποιος μπορεί να μου προσφέρει σκαρί που να αντέξει στις θύελλες της ζωής μου;
Ποιος μπορεί να με κοιτά κατάματα και να φωτίζει τις ματιές μου;
Ποιος μπορεί να με συμφιλιώσει με τον αγριεμένο εαυτό μου;
Ποιος μπορεί να με βγάλει από το φαύλο κύκλο μου και να με λυτρώσει;
Ποιος μπορεί να με μάθει να αγαπώ και να υπάρχω;

Με ρώτησες κάποτε με ένα σου βλέμμα, με ένα τρέμουλο του χεριού σου που χάιδευε το δικό μου πάνω σε ένα πλοίο στο Στρασβούργο.

Και εγώ σου είπα σε αναλαμβάνω.

Σε αναλαμβάνω …

σε παίρνω στα χέρια μου

επωμίζομαι την ευθύνη σου

Σου το είπα δίνοντας σου ένα δαχτυλίδι και εννοούσα όλα αυτά.