Είναι δάκρυα χαράς μου είπες
Και εγώ δεν καταλάβαινα.
Άλλωστε δεν μπορούσα να τα ξεχωρίσω.
Δάκρυ από δάκρυ δεν διαφέρει.
Ποιο είναι της χαράς και ποιο της πίκρας .
Έμοιαζες ευτυχισμένη , τουλάχιστον έτσι μου έλεγες και σε πιστεύω.
Όμως έκλαιγες. Και έκλαιγες πολύ.
Κάποιες μέρες νωρίτερα και πάλι έκλαιγες, από απογοήτευση μου είπες.
Κάποιοι δεν καταλάβαιναν τον αγώνα σου στην ζωή, την κούραση σου.
Έκλαιγες λοιπόν. Και έκλαιγες πολύ.
Και εγώ ….
Εγώ πληγώνομαι και υποφέρω όταν σε βλέπω να κλαις.
Και δεν μπορώ να ξεχωρίσω τα καταραμένα τα δάκρυα
Αυτά της χαράς από αυτά της θλίψης .
Γιατί θα έπρεπε να γελάω όταν σε βλέπω να κλαις από χαρά
Και να κλαίω μαζί σου όταν κλαις από θλίψη.
Παρασκευή 30 Μαΐου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου