.
Je résiste a tout sauf a la tentations
Αντιστέκομαι στα πάντα εκτός από τον πειρασμό
έγραφε η ταμπέλα δίπλα από το γραφείο μου .
Κάτι σαν προειδοποιήσει αλλά για ποιον. Για μένα ή για τους άλλους.
Ακόμα δεν ξέρω. Δεν μπόρεσα ποτέ μου να καταλάβω γιατί χρειάστηκα να το βλέπω συνέχεια γραμμένο εκεί δίπλα μου. Για να ξορκίζω τον πειρασμό, να με προειδοποιώ ή να προστατεύω τους άλλους.
Και μια μέρα έτσι ξαφνικά, από το πουθενά, αθόρυβα, ο πειρασμός μπήκε στην ζωή μου.
Όχι δεν έχει μορφή γυναίκας ο πειρασμός αυτός .
Iσος να έχει το άρωμα της αλλά οχι και τη μορφή της.
Έχει μορφή ζωής.
Μιας ζωής που ρωτιέται και ψάχνεται.
Έχει την μορφή της αποδιοργάνωσης.
Της αμφισβήτησης και του αποσυντονισμού.
Έχει την μορφή μιας απλής προκλητικής ερώτησης.
Και τώρα πια τι κάνω, ποιος είμαι, που πάω. ??????
Έχει τον πειρασμό της απόλυτης ελευθέριας αλλά ….
και της απόλυτης απόγνωσης συνάμα.
Τον πειρασμό της ελεύθερης επιλογής του δρόμου σου
αλλά και την απόγνωση του ότι τον έχεις χάσει και ψάχνεσαι.
Πώς να αντισταθείς σε ένα τέτοιο πειρασμό.
Πώς να αντισταθείς στο σαγηνευτικό κάλεσμα του χάους. ????
Πέστε μου πώς να αντισταθείς ????
.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Εμένα κι αν μου αρέσει να αφήνομαι στο χάος! Στο οποιοδήποτε χάος. Αν το διάβαζε αυτό που μόλις έγραψα κάποιος που με γνωρίζει, θα έσκαγε στο γέλιο. Είμαι βλέπεις γνωστή για την οργάνωση και τον προγραμματισμό που με διακρίνει... Δεν καταλαβαίνουν όμως οι υπόλοιποι ότι έχω ανάγκη να αφήνομαι πού και πού... Αν δε βίωνα το χάος κάποιες φορές, δεν θα μπορούσα να διατηρώ και την τάξη! Κατά παρόμοιο τρόπο πιστεύω ότι βρίσκουμε το τι αληθινά θέλουμε στη ζωή: μέσα από την αβεβαιότητα και την αναζήτηση. Τα ανερώτητα απαντήματα.
Καλό σου βράδυ, φίλε! Χάρηκα που επέστρεψες κι ανυπομονώ να διαβάσω περισσότερα. Είδα το μέηλ για το Φέησμπουκ που μου έστειλες και σ' ευχαριστώ, αλλά δεν "συχνάζω" ακόμα εκεί. Αν ποτέ κάνω προφίλ, να είσαι σίγουρος ότι θα γίνουμε αμέσως φίλοι! Όχι ότι χρειαζόμαστε το Φέησμπουκ, δηλαδή... :-)
Εμένα πάλι, ο πειρασμός, κυλάει στις φλέβες μου, μαζί με το αίμα, σε ένα μείγμα εκρηκτικό, σαν αυτό που κάθε τόσο σκάει και κάνει την ζωή μου σμπαράλια, και έτσι μπορώ και ξανα-αρχίζω, πάλι από την αρχή........ κάθε φορά, ξανά και ξανά και ξανά, χωρίς να είμαι σίγουρη οτι μαθαίνω κάτι από την προηγούμενη, ή οτι αν κάτι μαθαίνω, το χρησιμοποιώ την επόμενη...
Δεν αντιστέκομαι σε τίποτα, απλά δεν δέχομαι, ο,τι δεν μου αρέσει και δεν επιτρέπω σε κανέναν πιά να με πιέσει να δεχτώ κάτι που δεν θέλω.
Δημοσίευση σχολίου