Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2008

Ονειρεύομαι

.
Σ αγάπησα τότε και σ αγαπάω ακόμα.
μ ένα ιδιαίτερο τρόπο ανορθόδοξο.
Είμαι σήμερα εδώ μαζί σου αλλά,
βρίσκομαι μακριά σε ένα ονειρικό τόπο.
Σε βλέπω διπλά μου αλλά δεν μπορώ να σε πιάσω.
Δεν φταις εσύ φταίνε τα χέρια μου που είναι κοντά.
Τα κονταίνουν αναμνήσεις, που τις διώχνω και δεν φεύγουν.
Μου τα δένουνε οι σκέψεις που θολώνουν το μυαλό μου.
Προσπαθώ να καθαρίσω το μυαλό
και να λύσω τα χέρια μου, να σ αγγίξω.
Ονειρεύομαι την μέρα που θα είμαστε μόνοι εσύ και εγώ
απαλλαγμένοι από τα φαντάσματα του παρελθόντος μου.
Ονειρεύομαι την μέρα που στη θάλασσα,
θα κολυμπάμε μονό οι δύο μας.
Ονειρεύομαι την μέρα που στον ουρανό
θα πετάνε μονό τα όνειρα μας.
Ονειρεύομαι τώρα είναι αλήθεια, αλλά,
μονό τα όνειρα γίνονται πράξεις,
μόνο τα σχεδία μπορείς να χτίσεις.
Θέλει όμως αντοχή και επιμονή.
Θέλει κοινά όνειρα και προσπάθεια
Θέλει να πιστέψει ο ένας στον άλλο.
Θέλει να στηρίξει ο ένας τον άλλο.
Θέλει να γίνει ο ένας ο άλλος.

Θέλει πολύ αγάπη ……..
και ίσως τα καταφέρουμε
.

1 σχόλιο:

Χριστίνα Ανέφελη είπε...

Μου άρεσε αυτή η "κατάθεσή" σου. Η αγάπη είναι που μετράει, τα υπόλοιπα βρίσκονται στην πορεία...

Εύχομαι πάντα να ονειρεύεσαι! Καλή σου μέρα :-)